Vrijdagmiddag 16:00, de laptop wordt dichtgeklapt het werk zit erop. De kinderen zijn net thuis, snel even wat kleren pakken en hup naar opa en oma. Papa mag gaan dammen in Limburg zaterdag, dus de kinderen blijven nachtje bij opa en oma slapen. Even eten bij ma en dan snel naar de damclub. Om 19:00 zijn de 15 cursisten van 7 wekelijkse cursus er. Naast onze jeugdleden, bij elkaar 30 jeugddammers in de zaal.
De cursisten krijgen de regels van het wedstrijddammen uitgelegd en mogen lekker veel praktisch oefenen. De jeugdleden beginnen eerst met training uit trainingsmappen en de heel gevorderden krijgen nog extra materialen van Marco.
In dit tumult komt het viertal van Naaldwijk aan, die vanavond tegen ons jeugdteam speelt. Ze vragen verschrikt of ze wel goed zitten, ze zijn wat vroeg en zijn in de veronderstelling dat we om 19:30 beginnen met de wedstrijd. Helaas zit dat er niet in voor ze, want we hebben niet genoeg tafels vrij. Dus de wedstrijd kan pas om 20:00 beginnen. Onder het genot van een bakkie, hebben ze met open mond mogen aanschouwen, met hoeveel enthousiasme en strijdlust er gedamd wordt.
Nu was het allemaal nog oefenen, komende vrijdag gaat het er echt om, want dan is het pepernotentoernooi en gaan de prestaties bepalen of je met veel of heel veel pepernoten naar huis gaat. Ze kunnen natuurlijk ook tussendoor opgegeten worden, zonde om ze oud te laten worden natuurlijk.
Het viertal wat vanavond speelt zijn, Runé, Viviënne, Victor en Bas. Er wordt echt heel goed gespeeld door alle vier, maar de ervaring van Naaldwijk geeft vanavond nog de doorslag. Bas zit op bord 4 en is als eerst klaar, qua opbouw ziet het er echt goed uit bij Bas, maar zoals veel jeugdspelers, vindt Bas ruilen nog moeilijk. Hierdoor ruilt hij net een zet te laat en daardoor kan zijn tegenstander een dam uithalen. Bas speelt nog wel dapper door, maar het is tevergeefs.
De oudste, Runé speelt op bord 1, een dijk van een partij. Komt via een listige manoeuvre een schijf voor, maar dan, als hij het wil afmaken, loopt hij in de laatste mogelijkheid van zijn tegenstander om nog een doorbraak uit te halen. Die doorbraak wordt een dam en dat blijkt teveel voor Runé.
Victor op bord 3 speelt een krachtig centrumspel. De tegenstander wordt naar de randen gedwongen en het lijkt, een kwestie van tijd voordat hij zijn voordeel kan gaan verzilveren. Echter schrikt Victor van de voorste randschijf van zijn tegenstander en hierdoor raakt hij het overzicht kwijt. Na een offer weet zijn tegenstander door te breken en dan staan de schijven in het centrum ineens heel kwetsbaar en in deze partij te kwetsbaar.
Viviënne zit als laatste nog op bord 2. De tegenstander staat onder druk en biedt remise aan, omdat het voor de team einduitslag toch niet meer uitmaakt en ze dan naar huis kunnen. Dit slaat Viviënne terecht af. Hopelijk dacht ze hetzelfde als ik, als je naar huis wilt, geef je maar op. Viviënne speelt goed door, mist helaas wel een damcombinatie. Uiteindelijk beland ze in een voordelig eindspel wat ze remise geeft. Zelf had ik altijd doorgegaan, het is pas remise, als het remise is. Viviënne kon niet meer verliezen en de tegenstander nog wel, als hij het niet op zijn sterkst had gespeeld. En gezien de rest van de partij was Viviënne de betere speler. Alles bij elkaar een grote nederlaag met 1-7, maar gezien de gecreëerde kansen had er veel meer ingezeten.
Zelf speelde ik nog een partijtje onderlinge. Dat liep niet helemaal zoals verwacht, maar om 00:15 was mijn tegenstander Eric van ’t Hof zo aardig om het eindspel precies te spelen zoals ik wilde en wist ik toch nog te winnen.
Snel naar huis, was erin en naar bed. 8:00 gaat de wekker, even douchen, was in de droger, nieuwe was erin. Ontbeten, snel langs de supermarkt, voor een half dozijn krentenbollen. 9:15 in de auto onderweg naar Hoensbroek. 10:05 ben ik in Brabant, 11:05 word ik verwelkomd door de Limburgers met een bord langs de snelweg.
Misschien even stoppen voor een bakkie, maar toch wat vertraging al gehad, 11:42 als verwachte aankomsttijd is krap zat. Ik rijd om 11:35 de afrit naar Heerlen af, maar dan slaat ineens de navigatie aan het rekenen, ohjee heb ik de verkeerde afslag, ik krijg een route voorgeschoteld 11:43 als verwachte aankomsttijd, dus niks aan de hand. Tot dat ik 5 minuten later rechtsaf mag slaan en ineens een bord zie, dat over paar meter er alleen toegang is voor fietsers. Dat klopt niet. Auto even parkeren, even oriënteren, telefoon erbij, waar zit ik, waar moet ik heen. Ik zit helemaal niet waar ik dacht, te moeten zitten. Maar de telefoon geeft gelukkig wel een route, anders dan de navigatie, dus vol goede moed weer verder, even later pakt de navigatie de route ook op en zo kom ik precies om 12:00 aan in de straat waar we spelen. Gelukkig in Limburg nog zat parkeerplek, dus kan vlakbij parkeren. Misschien was dat bakkie toch wel een goed idee geweest, al was het enkel en alleen al om de focus weer te krijgen.
Ohjee de deur is dicht, nog een keer proberen, nee gaat niet automatisch open. Ik pak de RDC 1 praktische zaken app erbij om iemand te bellen, maar zie staan, bij aankomst bellen bij nummer 476. Dat doe ik en de deur gaat open. Gelukkig laat de tegenstander, de oudste man in de zaal de toespraak doen, dus die is nog niet klaar als ik binnen kom. Nog even tijd om naar het toilet te gaan en mijn tegenstander vraagt of ik een bakkie wil, dus de innerlijke mens is ook weer verzorgd.
De opstelling geeft mij gemende gevoelens, Cor van Dusseldorp en Richard Kromhout tegen de twee sterkste van Dios dus dat is wel goed, maar Rinus Kromhout en Hans Tangelder hebben hun vorm nog niet te pakken dit seizoen en hebben allebei gevaarlijke tegenstanders. Thomas in super vorm, heeft iemand waar hij wel van zou moeten kunnen winnen, net als Richard Meijer. Eric Hogewoning en Arie Schoneveld allebei ook goede tegenstanders, maar daar maak ik mij niet zoveel zorgen om.
Eric kiest voor een enorm ambitieuze partij opzet, met zwart helemaal naar veld 32, de zevende rij, is wel erg ambitieus, daarnaast ook nog een uur minder op de klok. Ja, analytisch is het waarschijnlijk wel te houden, maar het is ontiegelijk moeilijk en met weinig tijd, gaat Eric het schip in.
Grote tegenvaller, Richard Meijer loopt expres in een dam, die pakt hij af en hij denkt dat de overblijvende 5 om 5 grote kansen geeft. Echter zijn tegenstander doet meteen de taaiste verdedigingszet en daarna heb ik geen kansen meer gezien. Gelijkspel als resultaat.
Rinus speelt een degelijke partij, de halve hekstelling van zijn tegenstander, speelt hij goed tegen en het lijkt erop dat Rinus controle heeft over het centrum, na het afbreken van de halve hek, kiest Rinus niet voor de juiste voortzetting en ineens heeft hij een gapend gat in het centrum, wat zijn tegenstander zeer kundig tegenspeelt en Rinus weet het niet te keepen.
Bij Thomas heb ik er geen vertrouwen meer in, wel een ietsje betere stand, maar het zal moeten komen van het eindspel en dat is nu net niet Thomas zijn superkracht. Maar als je in supervorm bent, dan lukt alles en zo ook deze middag, de tegenstander ziet het niet meer en haalt dam, maar dit mocht juist net niet. Dus Thomas wint. We zijn weer een beetje terug in de wedstrijd. Hans speelt vrij solide en er lijkt weinig aan de hand, totdat hij iets teveel wil en in een wat verrassende, maar wel erg bekende combinatie loopt. 7-3 achter. Pfff.
Cor heeft een dam, de tegenstandster nog niet, maar wint het wel?? De tegenstandster offert een paar schijven en haalt dam, alleen dit heeft Cor vergiftigd met eerst een 3 meerslag en daarna een 2 meerslag, weet Cor het heel fraai af te maken.
Arie heeft op knappe wijze, via een aantal forcerende zetten schijfwinst weten te behalen en laat het kaas niet van zijn brood eten. Arie is kieskeurig wat betreft zijn brood, dus als hij het heeft, krijg je dat echt niet. Zo ook deze middag en we staan weer gelijk.
Richard Kromhout leek lange tijd beter te staan, maar dit is totaal omgeslagen en hij zit nu in een zwaar nadelig eindspel. Maar heeft gelukkig nog wel wat tijd en zijn tegenstander niet. Richard weet als eerste op 2 dammen te komen en weet via het weggeven van 1 dam, 2 schijven te slaan en komt zo in een 3 om 1, wat remise is. Voor de poorten van hel een punt weggesleept.
Daarna met zijn allen even lekker eten en napraten. Het dambord kwam ook nog even op tafel. Het eindspel van mij van de avond ervoor tegen Eric van ‘t Hof, bleek voor de meeste toch te lastig te zijn om op te lossen, zelfs nadat de eerste zet werd voorgezegd. Dus dat geeft, maar weer eens aan hoe moeilijk dammen kan zijn.
Rond 20:00 werd de terugreis ingezet en rond 22:30 waren we weer thuis, gelukkig met een punt, waardoor we waarschijnlijk in ieder geval achtste zijn en directe degradatie hebben ontlopen. Dat was nog eens een heerlijke 30 uur.