Het was lang geleden (maar liefst 11 wedstrijden), maar ons eerste heeft weer eens een overwinning geboekt! Hoewel we daar toch wel enigszins bij werden geholpen door de tegenstander: ten eerste kwamen zij met twee invallers uit, en ook grepen zij de kansen, die er toch wel kwamen, niet met beide handen aan.

Eigenlijk ging het van begin af aan crescendo. Richard Kromhout verschalkte al snel invaller Marijn Jans met een lichte combinatie. Steven den Hollander draaide tegenstander Maarten al in de opening de Everduimschroeven aan. In het middenspel trachte hij de stand in te snoeren door actief het centrum te bezetten. Direct legde Steven de vinger op de zere plek, met een forcing om je vingers bij af te likken. De combinatie die werd uitgehaald lag er duimdik bovenop, maar dat laat onverlet dat de forcing klopte als een zwerende vinger. Duimpje omhoog voor Steven!

Richard Meijer kreeg te maken met het beest uit Kampen, Michel Stempher. Hoewel Michel in het spel met een randschijf op 15 toch wel het initiatief leek te krijgen kwam Richard nooit in gevaar. Na een ruiltje hier, ruiltje daar werd de vrede getekend. Op bord 10 liet Laura zich behoorlijk wat nadeel aanleunen tegen Marc Werrebrouck. Toch was het erg lastig voor Marc om hier iets echt concreets van te maken. Laura liet nog wat ruiltjes toe en nam uiteindelijk een doorbraak voor een schijfje minder, waarna Marc het niet eens meer probeerde en direct remise gaf.

DIOS kwam nog even in de buurt door een overwinning van Brion Koullen op Arie Schoneveld. Arie leek een kansrijke omsingeling te hebben, hoewel de analyses achteraf anders uitwijzen. Toch was wat Arie deed wel zo'n beetje het slechtste. Met een simpele 3-om-3 werd zijn stand volledig opgeblazen, en in het afspel was hij verder kansloos.

Daar bleef het verder bij voor DIOS. Jan van der Star versloeg invaller Jasper Kole op zeer solide wijze. Jasper zette zijn stand wat vreemd neer in de opening. Jan buitte dit uit door langzaam de lange vleugel van Jasper uit te dunnen, en maakte het uiteindelijk af met een kleine damcombinatie met kort daarna een leuke rondslag.

Cor van Dusseldorp had niet helemaal zijn dag en kwam wel in heel zwaar weer tegen Theo Schippers. Bij menigeen had het dun door de broek gelopen, maar Cor spendeerde al zijn tijd, kwam met een offer, en knappe jongen die winst nog vindt. Theo Schippers heeft zijn knappejongensjaren klaarblijkelijk achter zich geloten en kwam niet verder dan een punt.

Eric Hogewoning kwam er eigenlijk niet echt aan te pas tegen Eddy Zijlstra. In het vroege middenspel werd zijn lange vleugel ingesnoerd en daarna was het ruilen en hopen dat het goed kwam, en dat kwam het. Uiteindelijk kwam Eric zelfs nog een schijf voor en leek er zelfs nog winst in te zitten, maar in alle varianten had Eric net een zet te kort voor de winst.

Ook Arjen de Mooij had het erg moeilijk, in een bekende opening hoopte hij dat zijn tegenstandster - Darja Koullen - niet op de hoogte zou zijn van de juiste varianten. Achteraf bleek het juist haar lijfvariant, dus kwam Arjen niet verder dan een zeer fragiel aanvalletje. In het afspel liet Darja echter wat steken vallen en werd de aanval toch nog sterk. Op het moment dat er echt een winstpoging kon worden gedaan had Arjen echter geen tijd meer, en werd tot twee keer toe een kansrijke variant gemist, maar ook nog een keertje door Darja. De remise was dus een passende uitslag.

De overwinning van Wim Bremmer maakte het feest compleet. Wim had de hele wedstrijd vanuit zijn structuur verdedigd tegen Tom Swelsen. Hij deed geen gekke dingen en toen Tom even een onoplettende zet deed was Wim er als de kippen bij om met een kleine forcing de stand van Tom aan banden te leggen. Tom moest zich verlaten op een riskant dammetje, wat Wim vervolgens met strakke hand naar de winst voerde.

Met 13-7 mochten we niet klagen, maar het kan allicht nog een stuk beter!