Het eerste team van de Rijnsburgse Damclub lijkt nu haar draai gevonden te hebben. Wederom werd er geen partij verloren, en speelden alle Rijnsburgers een prima partij. Dordrecht verdedigde zich taai, maar kon niet voorkomen dat er een score van maar liefs 16-4 werd neergezet. Bovendien doet Rijnsburg nu weer volop mee voor de tweede plaats.

De eerste winst kwam op naam van Pieter-Jan Rijken. Hij trof een enorm snel spelende tegenstander die bovendien alle schijven naar de rand speelde. Pieter-Jan speelde zijn schijven rustig naar het midden. Nog binnen het uur kon zijn tegenstander wat schijven offeren, en kon Pieter-Jan de partij uitspelen.

Steven den Hollander speelde een prima partij tegen zijn sterke tegenstander. Na een Keller partij (met verwisselde kleuren) stond Steven na een grote afwikkeling lange tijd makkelijker. Helaas maakte hij in het late middenspel een fout en keerde de kansen. Gelukkig kon Steven het nog net remise houden, door een kleine doorbraak te nemen.

Ook Wim Bremmer liet weer van zich spreken. Hij trof een tegenstander die niet heel veel wou ondernemen, en er op uit was om een remise te behalen. Wim speelde heel slim wat afwachtende zetten, waardoor zijn tegenstander het spel moest maken. Dit bleek een goede beslissing, want Wim verkreeg een superieure stand en boekte een prima overwinning.

De halve hekstelling die Arjen de Mooij op het bord bracht leek vrij weinig kracht van uit te gaan. In de analyse echter bleek deze heel goed te zijn, en miste zelfs de winst! Het vervolg leek niet meer op te gaan leveren dan remise, maar met wat slimmigheidjes bracht Arjen zijn tegenstander zo onder druk, dat deze alsnog verloor.

De partij van Thomas Wielaard was ook weer prima. Thomas pakte elk voordeeltje wat op het bord kwam, en toen zijn tegenstander een wilde ruil naar voren nam gaf dat een belangrijk aanknopingspunt. Thomas wist deze dan ook te winnen, en niet veel later een dam te halen. Dit was ruim voldoende om in een gewonnen eindspel te komen.

Richard Kromhout speelde een partij die alleen hij leek te begrijpen. Een gevaarlijk ogende opzet gaf hem toch wel een mindere stand. Zijn tegenstander raakte echter helemaal de draad kwijt, en Richard kreeg de betere stand. Hiermee won hij dan ook een schijf, en wikkelde bekwaam naar een gewonnen eindspel af.

Bij de partij van Arie Schoneveld werd het evenwicht eigenlijk niet verbroken. Zijn tegenstander bouwde heel degelijk op, en hier viel niet veel tegen uit te richten. In het late middenspel leek Arie wel beter te staan, maar meer dan optisch voordeel was het eigenlijk niet.

Eric Hogewoning koos vanuit de opening vol voor de aanval. Deze aanval bleek erg goed voor Eric, en zijn tegenstander kon niet anders dan deze er af te laten ruilen. Eric bleef zijn goede stand houden, en ook op de winst af te gaan. Helaas bleek de stand niet te winnen, wat remise betekende.

Ook de partij van Richard Meijer was een rustige. Hij trof de sterkste tegenstander, en besloot daardoor om iets rustiger te spelen dan normaal. In deze partij werd het evenwicht op geen moment verbroken. Het eindspel werd nog lang doorgespeeld, zonder dat daarin vreemde zetten gedaan werden.

Het slotakkoord was voor Cor van Dusseldorp. In de opening nam Cor een ruil, die klein voordeel oplevert. Cor beet zich helemaal vast in dit voordeeltje, en wist heel mooi de stand van zijn tegenstander te splijten. Toen deze dan een schijf moest offeren ging hij nog lang door, maar Cor had zijn schijven al goed neergezet voor het eindspel. Een schitterende overwinning weer, en daarmee de stand op maar liefs 16-4 zetten.