In een rechtstreeks duel met concurrent DES Lunteren hebben de Rijnsburgse dammers afgelopen zaterdag de aansluiting met de kop verloren. Hoewel de wedstrijd zelf niet hoogstaand was, was deze door de vele verrassende wendingen en fouten wel interessant om te volgen. Uiteindelijk bleken de dammers uit Lunteren de meest gelukkige.
De wedstrijd begon ongelukkig met een snelle 4-0 achterstand. Denise van Dam trof een spelende tegenstander aan, die niet alleen heel snel speelde, maar ook nog volkomen willekeurige zetten deed. Denise begreep dat ze heel goed moest staan, maar kreeg geen grip op de wispelturigheid van de partij. Nadat ze in tijdnood was gekomen, groeiden de complicatie haar boven het hoofd en moest ze berusten in een nederlaag. Ook Steven den Hollander kwam na een van zijn favoriete openingen prima te staan, hoewel hij het tegen deze sterke tegenstander voor zijn doen zeer rustig aan deed. Steven had echter veel tijd nodig toen de stand concreet werd en hij zich realiseerde dat een winst er niet in zat. Zijn ervaren tegenstander voelde dat moment heel goed aan en speelde een aantal verrassende zetten. Opgejaagd door de tijd verloor Steven eerst de controle over de stand, vervolgens een schijf en tenslotte de partij.
Cor van Dusseldorps seizoen verloopt tot nu toe stroef. Ook deze zaterdag kreeg hij strategisch duidelijk voordeel. Gesteld voor de keuze tussen het compliceren of het vereenvoudigen van de stand miste hij in de berekeningen een ruilmogelijkheid. De vereeenvoudigde stand leverde daardoor nauwelijks voordeel op en dus een snelle remise. Arjen de Mooij bracht de Rijnsburgers weer dichterbij. In een extreme omsingelingspartij met wederzijds opgedrongen randschijven rekende Arjen zijn tegenstander van het bord. Hoewel de objectieve waarde van de partij ook na afloop van de partij niet duidelijk werd, was de overwinning overduidelijk. Arjens eindspel bleek zelfs zo goed, dat hij geen frivoliteiten nodig had voor de realisatie van de overmachtswinst.
Lange tijd zag het er naar uit dat Thomas Wielaard beide ploegen op gelijke hoogte zou brengen. Strategisch overklaste hij zijn tegenstander zozeer dat deze fysieke hulpmiddelen nodig had om zijn schijven in evenwicht te houden. Zoals wel vaker bleek ook deze keer Thomas problemen te hebben met het doorrekenen van de stand. Door te vluchten in een eindspel hield hij wel iets voordeel vast, maar dat bleek onvoldoende voor de winst. Op het bord van Eric Hogewoning deed zich het fenomeen voor dat beide spelers de theoretische varianten vergeten waren. Het gevolg was dat na drie uur spelen een bekende stand op het bord stond, die voor beide nieuw was. Erics begrip van de stand was echter groter, en hij wist dan ook groot voordeel te halen. Juist bij het inzetten van de winstforcing overzag hij een zetverwisseling, van zijn glorieuze stand bleef niet meer over dan een rokende puinhoop, waarna de capitulatie niet lang meer op zich liet wachten.
Richard Kromhout heeft zich de gewoonte eigen gemaakt om in de opening zijn tegenstander wat te laten komen, om pas in het middenspel de touwtjes wat steviger aan te trekken. Meestal resulteert dit in overwegende standen, waarin Richard zich prima thuis voelt. Het nadeel is echter dat pas laat in de partij de tegenstander met wat problemen te maken krijgt, en als hij nog voldoende tijd gespaard heeft, deze prima kan oplossen. Zo ook geschiedde deze wedstrijd. Ondanks dat Richard nog een paar fraaie valstrikken wist te spannen, had zijn tegenstander geen problemen om die te ontwijken, met een gelijkwaardige remise als gevolg. Meer wind had Arie Schoneveld in de zeilen, nadat hij de openingsstorm had overleefd. Ook in het middenspel was nauwkeurig laveren een noodzaak. Toen Arie de reddinsboot had beklommen, gooide zijn tegenstander het roer om. Deze navigatiefout had een snel kapseizend schip tot gevolg. Terwijl Arie zelf veilig zat, moest zijn opponent als watertrappelend proberen het hoofd boven water te houden. Dat laatste lukte hem niet meer, waarne Arie weer een mooie overwinning kon bijschrijven.
Meer moeite om tot scoren te komen heeft Laura Andriessen. Na een wat moeizame opening leek ze weer voldoende tegenspel te krijgen. Een verkeerde taxatie leverde haar helaas een slecht eindspel op. De database wist zelfs te vertellen dat het in alle varianten remise was, maar daar had Laura het geduld niet meer voor. Een forcing die remise zou moeten opleveren volgens haar berekeningen, eindigde in een finesse met verlies als resultaat. Hierdoor kwamen de bezoekers inmiddels op 11 punten. De verdiende overwinning van Richard Meijer kon daar geen verandering meer in brengen. Richards tegenstander ging alle complicaties uit de weg en ruilde alle schijven af, wanneer dat niet direct nadeel betekende. Rustig spelend wist Richard echter terrein te veroveren en nadat hij met een telescopische manouevre zijn tegenstanders verdediging op het verkeerde been had gezet, wikkelde hij onberispelijk af naar zijn eerste overwinning dit seizoen.
Helaas bleek dit dus niet voldoende voor een punt, en is RDC inmiddels afgezakt naar een plaats in de middenmoot. De twee wedstrijden in december tegen Geleen en IJmuiden zullen bepalen of wij nog voor de prijzen gaan spelen, of moeten berusten in een kalme middenmoot positie. Over drie weken weten we meer.